तुला प्रत्येकदा सांभाळले गेले

तुला प्रत्येकदा सांभाळले गेले
चुका माझ्याच होत्या मानले गेले

कुठेसा सांडला शेंदूर थोडासा
पुढे देऊळ तेथे बांधले गेले

जराशी घेतली बाजू तुझी मी अन
तुझ्याशी नाव माझे जोडले गेले

तसा लाचार तो नव्हताच आताही
भुकेने पाय त्याचे ओढले गेले

नवी मी जोडली नाती कशासाठी ?
पुराणे पाश त्याने तोडले गेले.

वैभव फाटक ( २७ मार्च २०१३)

डावपेच

काळ देतो पुन्हा पुन्हा ग्वाही
की कशाचीच शाश्वती नाही

मी न माझा मलाच सापडलो
पालथ्या घातल्या दिशा दाही

हाल पाहून विश्व हळहळले
वाटले फक्त ना तिला काही

प्रेम डोळ्यातले खरे आहे ?
की जुना डावपेच आताही

सुख नको धन नकोच समृद्धी
मोकळे श्वास दे मला काही

वैभव फाटक ( १४-०३-२०१३)

जाता जाता....

धीर सोडुनी  नकोस हारू जाता जाता..
स्वप्नाला सत्यात चितारू जाता जाता....

किती वादळे घेरून आली अवती भवती..
कलंडणारी नौका तारू जाता जाता....

तेल तूप नेताना नेले धुपाटणे ही..
दैवाला या जाब विचारू जाता जाता....

जगा कळू दे लाख सोसले जीवनभर मी..
आता संकट नको निवारू जाता जाता....

लोचनास मी छळता थोडे आक्रंदाने..
अश्रू वदले "संप पुकारू" जाता जाता....

वैभव फाटक