पावले

आली तुझ्या मागावरी चालून माझी पावले
रक्ताळली, पण चालली हासून माझी पावले

आश्चर्य याचे वाटले, सीमा कशी ओलांडली ?
प्रत्येकदा मी टाकली, मोजून माझी पावले

मी शोधला रस्ता नवा, नेईल जो विजयाकडे
नंतर किती गेले तिथे, पाहून माझी पावले

फासे पलटले प्राक्तनी, लाथाडले ज्यांनी कधी
मागे पुढे घोटाळले, वंदून माझी पावले

जादूभरी ताकद तिच्या होती मृदू शब्दांमधे
कित्येकदा आलो पुन्हा वळवून माझी पावले

बांधील होती आजवर, आला तुझा होकार अन..
सरसावली बेड्या जुन्या तोडून माझी पावले

-------  वैभव फाटक ( २६ जुलै २०१२) -------

प्रश्न काही

हासणाऱ्या चेहऱ्याच्या आड होते प्रश्न काही
उत्तरे शोधूनही, ओसाड होते  प्रश्न काही

चार चौघातून फिरता, ना कधी वाट्यास गेले
एकट्याला घेरणारे, भ्याड होते प्रश्न काही

लपवलेले मी जरा दु:खास माझ्या, पाहिल्यावर
प्राक्तनाने टाकलेली, धाड होते प्रश्न काही

उत्तरे माझ्याकडे नाहीत हे ठाउक तरीही
येउनी भंडावणारे, द्वाड होते प्रश्न काही

अनुभवाला लावले मी समजण्यासाठी पणाला
सर्व पाने गूढ ऐसे, बाड होते प्रश्न काही

----- ( वैभव फाटक - १८ जुलै २०१२ ) -----

साद वेडी

तुझ्या पावलांचा जिथे स्पर्श व्हावा
तिथे मी फुलांचा सडा अंथरावा
तुझ्या चाहुलींनी असा मुग्ध होतो
जसा जीव वेडा कुणी मंतरावा

तुझ्या पैंजणांचा जरा नाद व्हावा
उरातुन सुखाचा झरा पाझरावा
तुझे हासणे गोड गाली पहावे
सुखाने जिवाचा दिवा मालवावा

तुझा भास होतो परी साथ नाही
तुझ्या दर्शना मी दिवास्वप्न पाही
उरातील वादळ कसे हे शमावे
मनी बावऱ्या चैन नाही जराही

जिथे वाट नेते तिथे चालतो मी
उरी आठवांचे सडे झेलतो मी
तुझी भेट होणे अता शक्य नाही
तरी साद वेडी तुला घालतो मी

वैभव फाटक ( ०५-०७-२०१२)