आताशा

जरी गातो, तरी नाही सुरांचे भान आताशा
जनांचे राहुद्या, माझेच किटले कान आताशा

जरासा स्पर्श करता तू , विडा रंगायचा तेव्हा
अता कळले, मजा का देत नाही पान आताशा

जिभेचे चोचले पुरवायला हॉटेलच्या वाऱ्या
विसरलो भाकरी, खाऊन 'रोटी' 'नान' आताशा

किती होई सुनेला त्रास, सासूच्या रहाण्याने
चरायाला मिळेना मोकळाले रान आताशा

उभे आयुष्य गेले, ताठ बाणा सोडला नाही
भितीने मोडण्याच्या, वाकलेली मान आताशा

नसे खाण्यास काहीही, उपाशी राहतो हल्ली
नशीबी वाढलेले रोजचे 'रमजान' आताशा

-------- वैभव फाटक ( १ जून २०१२) ---------